Ανακοίνωση με αφορμή απειλές εκκένωσης

Σήμερα το πρωί, 23/11 προβήκαμε στην κατάληψη του κτιρίου που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Φιλίππου και Σιατίστης, επιδιώκοντας να προσδώσουμε κοινωνικό χαρακτήρα στο κτίριο, να το επαναποδώσουμε στη δημόσια σφαίρα, επιχειρώντας να καλύψουμε με λειτουργικό τρόπο τις κοινωνικές ανάγκες που στη σημερινή κατάσταση διευρυμένης εξαίρεσης αυξάνονται διαρκώς.

Οι στόχοι αυτοί έχουν αρχίσει να επιτυγχάνονται, αφού, όχι μόνο δεν σπάσαμε πόρτες και παράθυρα, όπως ψευδώς υποστήριξαν οι δημοτικές αρχές στις συνοδευόμενες από την άμεση απειλή εκκένωσης δηλώσεις τους, αλλά, ενώ βρήκαμε το κτίριο σε κατάσταση απόλυτης εγκατάλειψης, μετα την ολιγόωρη παραμονή μας στο χώρο, η εικόνα του βελτιώθηκε αισθητά (για του λόγου το αληθές, παραθέτουμε φωτογραφίες με την κατάσταση πριν και μετά).

Οι υποσχέσεις περί αξιοποίησης του κτιρίου, έχει αποδειχθεί και στο παρελθόν ότι είναι κίβδηλες (παλιές εστίες Δέλτα, Ορφανοτοφείο κλπ.), καθώς, όπως και ο ίδιος ο δήμος παραδέχεται το κτίριο είναι εδώ και καιρό «σχεδόν ερείπιο» και εστία μόλυνσης προσθέτουμε εμείς. Γι’ αυτό και η γειτονιά υποδέχτηκε θετικά την παρουσία μας εκεί. Άλλωστε, όπως προκύπτει από την κατάσταση ο κοινωνικός χαρακτήρας του κτηρίου, έχει απολεστεί αφού από πουθενά δεν προκύπτει ότι θα ξαναδημιουργηθεί ξενώνας φιλοξενίας, αντίθετα προκύπτει ότι το κτίριο ακόμη κι αν πιστέψουμε τον Δήμο Θέρμης πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για εμπορικούς σκοπούς, δηλαδή για το κέρδος.

Αποδεικνύεται άλλη μια φορά ότι οι θεσμικοί φορείς ούτε «κοινωνική ευαισθησία» διαθέτουν ούτε βεβαίως και καμία «κουλτούρα διαλόγου» με τις κοινωνικές ανάγκες όπως αρέσκονται να επικαλούνται κατά καιρούς. Γι’ αυτό και προστρέχουν στις εισαγγελικές και αστυνομικές αρχές, για να διεκδικήσουν την καταστολή.

Αντίθετα λοιπόν, με τις κενές υποσχέσεις, λοιπόν εμείς επιλέγουμε να πράξουμε στο σήμερα, στεγάζοντας τις ανάγκες μας ως εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές, μετανάστες, πρόσφυγες. Στεγάζοντας τις επιθυμίες μας για την αυτοθέσμιση των ζωών μας, ενάντια σε όσους μας το αρνούνται. Εμείς είμαστε η μόνη δυνατότητα να επανέλθει ο κοινωνικός χαρακτήρας του κτηρίου κι αυτό να αξιοποιηθεί προς όφελος των κοινωνικών αναγκών.