Η διεύθυνση του mail υπάρχει σταθερά στη σελίδα ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ που μπορείτε να την βρείτε πατώντας στο αριστερό εικονίδιο της αρχικής σελίδας.

Το απόγευμα της Δευτέρας έγινε μια πρώτη συνάντηση με τον ενδιαφερόμενο κόσμο, όπου υπήρξε ενημέρωση σε σχέση με το κτίριο και την κατάσταση που βρίσκονται οι διαδικασίες. Την Τρίτη το απόγευμα κόσμος της κατάληψης εκτός από την ομάδα περιφρούρησης συμμετείχε στην πορεία αλληλεγγύης στη ΒΙΟ.ΜΕ. Αμέσως μετά την διαδήλωση πραγματοποιήθηκε στο χώρο της κατάληψης συνέλευση για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες με την παρουσία μεταναστών από το Μαρόκο, τους οποίους οι αρχές τους έστειλαν πίσω χωρίς να τους επιτρέψουν τη διέλευση των συνόρων. Εξαιτίας του ότι η συνέλευση για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες λόγω της σημαντικότητάς της διήρκησε μέχρι αργά το βράδυ η προβολή των ντοκυμαντέρ για τη ΒΙΟ.ΜΕ που είχε προγραμματιστεί για χθες μεταφέρεται για σήμερα στις 21.00 μετά το τέλος της πανελλαδικής συνέλευσης των αλληλέγγυων στη ΒΙΟ.ΜΕ που θα γίνει σήμερα στις 18.00 στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης.

Οι στόχοι αυτοί έχουν αρχίσει να επιτυγχάνονται, αφού, όχι μόνο δεν σπάσαμε πόρτες και παράθυρα, όπως ψευδώς υποστήριξαν οι δημοτικές αρχές στις συνοδευόμενες από την άμεση απειλή εκκένωσης δηλώσεις τους, αλλά, ενώ βρήκαμε το κτίριο σε κατάσταση απόλυτης εγκατάλειψης, μετα την ολιγόωρη παραμονή μας στο χώρο, η εικόνα του βελτιώθηκε αισθητά (για του λόγου το αληθές, παραθέτουμε φωτογραφίες με την κατάσταση πριν και μετά).

Οι υποσχέσεις περί αξιοποίησης του κτιρίου, έχει αποδειχθεί και στο παρελθόν ότι είναι κίβδηλες (παλιές εστίες Δέλτα, Ορφανοτοφείο κλπ.), καθώς, όπως και ο ίδιος ο δήμος παραδέχεται το κτίριο είναι εδώ και καιρό «σχεδόν ερείπιο» και εστία μόλυνσης προσθέτουμε εμείς. Γι’ αυτό και η γειτονιά υποδέχτηκε θετικά την παρουσία μας εκεί. Άλλωστε, όπως προκύπτει από την κατάσταση ο κοινωνικός χαρακτήρας του κτηρίου, έχει απολεστεί αφού από πουθενά δεν προκύπτει ότι θα ξαναδημιουργηθεί ξενώνας φιλοξενίας, αντίθετα προκύπτει ότι το κτίριο ακόμη κι αν πιστέψουμε τον Δήμο Θέρμης πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για εμπορικούς σκοπούς, δηλαδή για το κέρδος.

Αποδεικνύεται άλλη μια φορά ότι οι θεσμικοί φορείς ούτε «κοινωνική ευαισθησία» διαθέτουν ούτε βεβαίως και καμία «κουλτούρα διαλόγου» με τις κοινωνικές ανάγκες όπως αρέσκονται να επικαλούνται κατά καιρούς. Γι’ αυτό και προστρέχουν στις εισαγγελικές και αστυνομικές αρχές, για να διεκδικήσουν την καταστολή.

Αντίθετα λοιπόν, με τις κενές υποσχέσεις, λοιπόν εμείς επιλέγουμε να πράξουμε στο σήμερα, στεγάζοντας τις ανάγκες μας ως εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές, μετανάστες, πρόσφυγες. Στεγάζοντας τις επιθυμίες μας για την αυτοθέσμιση των ζωών μας, ενάντια σε όσους μας το αρνούνται. Εμείς είμαστε η μόνη δυνατότητα να επανέλθει ο κοινωνικός χαρακτήρας του κτηρίου κι αυτό να αξιοποιηθεί προς όφελος των κοινωνικών αναγκών.

Η επιλογή του κτηρίου δεν είναι τυχαία, αφού η τελευταία χρήση του ήταν ως ξενώνα προσφύγων, λειτουργία η οποία έπαυσε λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων. Έτσι το κτήριο τα τελευταία χρόνια είχε περιέλθει σε αχρηστία, μια κατάσταση που έρχεται σε ευθεία αντιπαραβολή με τις ολοένα και διευρυνόμενες κοινωνικές αλλά και κινηματικές ανάγκες για στέγαση ανθρώπων, διαδικασιών αγώνα και ιδεών.

Προβαίνουμε, λοιπόν, σε αυτήν την κίνηση θέλοντας να προσδώσουμε κοινωνικό χαρακτήρα στο κτήριο, να το επαναποδώσουμε στη δημόσιο σφαίρα, επιχειρώντας να καλύψουμε με λειτουργικό τρόπο τις κοινωνικές ανάγκες που στη σημερινή κατάσταση διευρυμένης εξαίρεσης αυξάνονται διαρκώς εξαιτίας της εντεινόμενης ανέχειας που διαμορφώνεται λόγω της επίθεσης των κυρίαρχων στους όρους ζωής των πληβειακών στρωμάτων.

Ταυτόχρονα, στοχεύουμε στον επαναπροσδιορισμό του αναρχικού προσήμου μέσα στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες και ευελπιστούμε οι δομές που επιδιώκουμε να στεγάσουμε στον κατειλημμένο χώρο να συνδράμουν σε αυτήν την κατεύθυνση. Αποσκοπούμε ουσιαστικά στην διαμόρφωση ενός νέου τόπου όπου θα συναντηθούν οι δυνάμεις του αναρχισμού που προσβλέπουν στην κοινωνική απελευθέρωση με τα ζωντανά κύτταρα των ακηδεμόνευτων αντιστάσεων που στρέφονται ενάντια στη βαρβαρότητα, τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό. Φανταζόμαστε ένα σπίτι των οργανωμένων αναρχικών πολιτικών διεργασιών όσο και μια ανοιχτή εστία των κοινωνικών κινημάτων, των ελευθεριακών σχημάτων, της κριτικής σκέψης, της αισθητικής που αντιπαλεύει το υπάρχον.

Για να πετύχουμε αυτούς τους πρώτους στόχους που έχουμε συλλογικά ορίσει, κατανοούμε ότι πρέπει να μοιραστούμε ένα σημαντικό βάρος ευθύνης, το οποίο εμπεριέχει την συνέπεια ως προαπαιτούμενο για το οποιοδήποτε παραπάνω βήμα. Συνέπεια η οποία θα βρίσκει εκφορά τόσο στην άρτια συντήρηση του κτηρίου στην ανώτερη δυνατή μορφή, όσο και στην εξάντληση των δυνατοτήτων να στηθούν κοινωνικές σχέσεις μέσα στο περιβάλλον του μητροπολιτικού κέντρου.

Ταυτόχρονα, δηλώνουμε απερίφραστα ότι, όσο αυτή η διαδικασία θα στέκεται θετικά απέναντι σε όσους την χρειάζονται και κάνουν κτήμα τους, άλλο τόσο θα σταθεί ένα αγκάθι απέναντι σε όσους προσπαθήσουν να την ξεριζώσουνε, απέναντι στους θεσμικούς φορείς που θα επιχειρήσουν να την πλήξουν, απέναντι στο φασισμό, στο καπιταλιστικό φαντασιακό στην «αναπόδραστη» μορφή του, ενάντια στο κράτος που άσχετα με την επιμέρους πολιτική διαχείρισή του παραμένει ο βασικός φορέας καταπίεσης της κοινωνίας, ενάντια στην προσταγή του ολοκληρωτισμού και της συνεπαγόμενης θανατοπολιτικής του.

Προτάσσουμε ξανά και ξανά και τώρα και για πάντα
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ
για την κοινωνική επανάσταση, για την Αναρχία!